O książce: 2009 / "Życie jest sposobem używania" Georges Perec (1936–1982) to zjawisko wyjątkowe i znaczące nie tylko dla francuskiej, ale także dla literatury światowej. Dzieło to, poprzez swoją niezwykłość i złożoność formalną konstrukcji, oryginalność i pomysłowość technik, zarówno jako niesamowity projekt, jak i efektowny rezultat, prowadzi do ponownego przemyślenia wielowiekowej tradycji powieści, a jednocześnie podsumowuje eksperymenty literackie XX wieku. Powieść jest pełnym i metodycznym opisem paryskich domów wraz z zamieszkującymi je przedmiotami i ludźmi – składa się z umiejętnie skonstruowanego ciągu lokalnych „powieści”, całego szeregu zabawnych i smutnych, zwykłe i ekstrawaganckie historie, w których losy są misternie splecione i egzotyczne przygody, drobne incydenty, potworne zbrodnie, ciekawe sprawy, śledztwa detektywistyczne, dramaty miłosne, komiczne zbiegi okoliczności, tajemnicze reinkarnacje, fatalne urojenia, a także maniakalne pomysły i utopijne projekty książka z grą, książka z zagadkami, książka z labiryntem, książka ze spacerami, która może okazać się niezapomnianą podróżą po świecie i głębokim zanurzeniem w sobie. Sposób użycia życia to ostatnie wielkie wydarzenie w dziejach powieści Italo Calvino Sztywne zasady konstrukcji formalnej dały początek dziełu wyróżniającemu się niezwykłą swobodą wyobraźni, gigantycznej powieści – kwintesencji powieści najbardziej fascynujących, podstępnej i zręcznej. urzekająca twórczość, która igra z chaosem i porządkiem oraz wywraca do góry nogami wszelkie nasze wyobrażenia o literaturze. Loris Cleveau Te siedemset stron historii, list, marzeń, namiętności, nienawiści, dywanów, rycin, zegarów, umywalek i innych drobnych detali oprawionych w muzykę to polifoniczny triumf pragnień, aspiracji, kaprysów, obsesji, ironii, uniesienia i oddania. Claude Burgelin… Powieść to nie tylko fragment ogromnej układanki światowej biblioteki, ale jedna z jej głównych części